Komuna e Karposhit ndoshta nuk është në “mjekim intensiv”, por duhet patjetër të shërohet – të jetë e shëndetshme, e pastër, me mjedis të rregulluar dhe pa deponi ilegale; me kopshte fëmijësh të sistemuara dhe shkolla moderne që u sigurojnë fëmijëve të ardhme; me digjitalizim që e bën punën e komunës të shpejtë, efikase dhe transparente; me zgjidhjen e problemit të qenve endacakë, sepse qytetarët kanë të drejtë të ecin në rrugë të sigurta. Dua që Karposhi të jetë vend për të cilin njerëzit me krenari do të thonë: “Jam nga Karposhi”, thotë në një intervistë për “Fokus” Maja Mojsova, kandidate e LSDM-së për kryetare të Komunës së Karposhit.
Maja Mojsova është një anesteziologe e dalluar, ish-drejtoreshë e KARIL-it, Koordinatore Kombëtare për Transplantim, si dhe kryetare e Shoqatës së Mjekëve të Anestezisë, Reanimacionit dhe Mjekimit Intensiv. Në zgjedhjet lokale të ardhshme, ajo do të marrë pjesë si kandidate për kryetare të Karposhit, e propozuar nga LSDM. Në intervistën për “Fokus”, Mojsova shpjegon pse ka vendosur ta pranojë këtë sfidë, çfarë vizioni ofron për Karposhin dhe cilat janë premtimet dhe angazhimet e saj kryesore…
Komuna e Karposhit ndoshta nuk është në “kujdes intensiv”, por duhet të shërohet: të jetë e shëndetshme, e pastër, me mjedis të rregulluar dhe pa deponi ilegale; me kopshte fëmijësh dhe shkolla moderne që u japin fëmijëve të ardhme; me digjitalizim që bën punën e komunës të shpejtë, efikase dhe transparente; me zgjidhje të qenve endacakë, sepse qytetarët meritojnë rrugë të sigurta. Dua që Karposhi të jetë vend prej të cilit njerëzit me krenari thonë: “Unë jam nga Karposhi”. — thotë Mojsova, kandidate e LSDM-së për kryetare të Karposhit.
Çfarë ju motivoi të hyni në garën për kryetare të Karposhit? A ishte ambicie personale apo ftesë nga partia që ju kandidon – LSDM?
Unë nuk jam njeri që ka pritur gjithë jetën për një funksion. Karriera ime në mjekësi është dëshmi që ambicia ime fillestare gjithmonë ka qenë njohuria, rezultatet dhe puna që lë gjurmë. Por, kur më ofruan të hyjë në garë zgjedhore, e kuptova që kjo nuk është vetëm një ofertë politike, por mundësi për të kthyer luftën time personale për integritet, drejtësi dhe kompetencë në diçka më të madhe – shërbim për qytetarët e Karposhit.
Nuk hyra në këtë betejë për të dëshmuar diçka para vetes, por që t’u tregoj të tjerëve se një grua, kur është e përgatitur dhe ka guxim, mund të ofrojë një mënyrë ndryshe udhëheqjeje – me zemër, me mend dhe me ndershmëri pa kompromis.
Publiku ju mban mend si drejtoreshë e KARIL-it dhe Koordinatore Kombëtare për transplantim – a keni pasur më parë angazhim politik apo në LSDM?
Shëndetësia duhet të jetë jashtë arenës partiake dhe politike. Jeta njerëzore nuk është pjesë e politikës ditore. Karriera ime si udhëheqëse e KIRIL-it dhe si Koordinatore e transplantimeve u ndërtua mbi profesionalizëm dhe njohuri, jo mbi përkatësi partiake.
Në LSDM nuk më kanë kërkuar asnjëherë të jem “personazh partiak”, por profesioniste që do të punojë më së miri për qytetarët. Dhe kjo është esenca e vërtetë: shteti duhet të njohë njerëzit sipas kapaciteteve, jo sipas etiketave.
Pozicioni im si Koordinatore Kombëtare e mora në bazë të konkursi publik, me procedura strikte dhe sipas ligjeve përkatëse. Ajo që më rekomandoi ishte arsimi im shumëvjeçar – pjesërisht me mjete vetjake, pjesërisht me bursë nga asociacione ndërkombëtare të transplantit dhe mbështetje nga Ministria e Shëndetësisë. Nuk ishte rastësi, por rezultat i vizionit dhe përkushtimit për zhvillim të organodarësisë dhe transplantitit në Maqedoni. Rezultatet vetë flasin – transplantimi u bë realitet për shumë pacientë që morën një shans të ri për jetë. Kjo është çmimi dhe vlera më e madhe që kam marrë, dhe prova që profesionalizmi dhe humanizmi janë më të rëndësishme se çdo boje politike.
Besoj se mjekësia duhet të jetë në duar të atyre që dinë dhe mund, dhe politika të shërbejë qytetarëve, jo të jetë e kundërta. Ky është modeli që dua ta sjell edhe në Karposh: institucione që shërbejnë për njerëzit, jo për interesa.
Sa e njihni Venko Filipçen dhe si është bashkëpunimi juaj profesional?
Ky vlerësim nga Filipçe erdhi pas viteve të punës time në KARIL – një nga deget më të vështira dhe me përgjegjësi të madhe në shëndetësi. Atje nuk mbijeton kush nuk është udhëheqës, menaxher dhe mjek në të njëjtën kohë. Karriera atje më edukoi në situata kur sekondat vendosin për jetë apo vdekje – përmes disiplinës, karakterit dhe qetësisë.
Unë dhe Filipçe njohim kohë të gjatë. Ai nuk ka qenë “vetëm kirurg” – pak njerëz e dinë se ai është person i dijes, kulturës dhe gjuhës. Na lidhë jo vetëm puna por edhe miqësia. Kemi punuar së bashku kur unë isha Koordinatore për transplantim dhe ai ministër i shëndetësisë – kemi bërë hapa historikë në transplant dhe kemi udhëtuar sfidat e pandemisë bashkë. Miqësia që kemi nuk është vetëm mbi sukseset, por edhe mbi përballimin e paragjykimeve dhe konflikteve – prandaj jam person që nuk sheh nga marrëdhëniet e thyera, por nga zgjidhjet.
Kështu edhe në politikë: qëllimi im nuk është të ndaj, por të bashkoj.
Si do ta aplikoni përvojën tuaj mjekësore dhe menaxheriale në udhëheqjen e Karposhit nëse zgjidheni?
Në KARIL mësova se në momentet më kritike, duhet të qëndrosh i qetë dhe të marrësh vendim. Atje punuam me një ekip të madh – mbi 200 profesionistë me karaktere të ndryshme – dhe unë duhej t’i bashkoja për një qëllim të vetëm: shëndeti i pacientit. Kjo nënkupton qasje pa ego, pa ndarje, me respekt dhe vizion.
Sot Karposh është pacient që duhet urgjent të ngrihet. Komuna mund të mos jetë në “kujdes intensiv”, por duhet patjetër të shërohet: të jetë e shëndetshme, e pastër, pa deponi ilegale; me kopshte dhe shkolla që u ndihmojnë fëmijëve; me shteti digjital që punon shpejt dhe transparent; pa qen endacakë – sepse qytetarët meritojnë rrugë të sigurta.
Dua që Karposhi të jetë vend që njerëzit me krenari e përmendin: “Unë jam nga Karposhi” – një komunë që do të jetë qendër e kulturës urbane, me impakt në modë, sport dhe jetë moderne.
Ajo që bëja për pacientët – të riktheja shpresë, dinjitet dhe jetë – tani dua ta bëj për Karposhin. Të rikthejmë besimin, të ndërtojmë një komunitet ku çdo banor do të ndihet se vendi i tij është i vlefshëm dhe i mbrojtur.
Çfarë pritni nga zgjedhjet në Karposh dhe keni konkurrentë të fortë – Jaçimovski apo Llukovski?
Çdokush që kandidon meriton respekt – sepse vullneti për të ofruar tregon dëshirë për përmirësim. Unë kështu i shoh “kundërshtarët” e mi.
Për Jakimovskin – mendoj është koha që me dinjitet të tërhiqet. Ka bërë shumë për Karposhin në të kaluarën dhe e falënderoj për ato, por motiç është se Komunës i duhet energji e re, ide dhe qasje moderne.
Për Llukovski – nuk merrem me asaj që ai premton, por me atë që unë mund të bëj. Unë kam vizion më të qartë, më të fuqishëm dhe më konkret – Karposh me pastërti, mirëqenie dhe krenari.
Ambicia ime nuk është të fitoj dikë – por të fitojmë të gjithë së bashku për qytetarët e Karposhit. Unë nuk garoj kundër askujt – unë garoj për Karposhin!
Fushata juaj karakterizohet nga kritika tregon se nuk është garë e pastër. Çfarë prisni nga rivalët dhe a besoni se kjo do të jetë fushatë e ndershme?
Të jemi realistë – nuk është gara më e pastër që kam parë. Janë anketa të porositura që nuk më përmendin – si të më donin të fshihesha. Kjo është si vrasje politike. Pakohet me kafe, sanduiçe, dhurata – unë them: Karposh nuk është për t’u shitur!
Njëri kandidat përdor pushtetin qendror dhe interesat e biznesit; tjetri përdor pushtetin lokal. Të dy synojnë pozitën, jo vizionin. Unë nuk hyjë në këtë lojë të pisët. Nuk do të lyp vota me kafe apo me dhurata. Nuk do të nënvleftësoj qytetarët.
Fushata ime është e thjeshtë, modeste në formë, por e fuqishme në përmbajtje – ballë për ballë me sa më shumë banorë, që njerëzit të më njohin, të dëgjojnë vizionin dhe të kuptojnë se ekziston rrugë tjetër – e ndershmërisë, punës dhe kujdesit të vërtetë. Unë nuk jam këtu për politikë të vjetër – jam këtu për të ringjallur Karposhin me dinjitet.
Beso që do ta bëjmë – së bashku.
