Në ditët kur festojmë Pavarësinë, Shoqata “Jehona e Malësisë” nderon ata që na dhanë identitet dhe liri, por gjithashtu përkujdeset për sfidat e të rinjve të komunitetit shqiptar në Miçigan. Nën drejtimin e kryetarit Agron Dedivanaj, shoqata thekson rëndësinë e hapjes së dyerve për të rinjtë dhe përfshirjes së tyre aktive në jetën e komunitetit.
“Është e dhimbshme të shohim se ende ka njerëz që shohin energjinë dhe guximin e rinisë si kërcënim. Të rinjtë nuk janë rreziku i komunitetit; rreziku janë ata që ua mbyllin dyert. E ardhmja ecën përpara — dhe ecën me të rinj, jo me penguesit e tyre.”- ka theksuar Dedivanaj.
Në këtë frymë, Shoqata “Jehona e Malësisë” i fton të rinjtë dhe familjet e tyre të bashkohen në festimet e Pavarësisë, duke ndërtuar së bashku një të ardhme të ndritur dhe të bashkuar për komunitetin. Kryetari Dedivanaj thekson:
“Këtu nuk ka dyer të mbyllura. Këtu ka vend për të gjithë. Këtu fillon e ardhmja.”
Shoqata synon të krijojë një hapësirë ku të rinjtë të kenë zë, vend dhe mundësi për të kontribuar në aktivitetet dhe vendimmarrjet e komunitetit shqiptar në Miçigan.
Ja postimi i plotë:
Në ditët kur festojmë Pavarësinë, nderojmë me përulësi ata që na dhanë identitet dhe liri. Por, në të njëjtën kohë, duhet të kemi guximin të flasim hapur për sfidat e sotme, sidomos për ata që përpiqen t’ua mbyllin derën të rinjve.
Është e dhimbshme, por e vërtetë:
ende ka njerëz që shohin energjinë dhe guximin e rinisë si kërcënim, jo si pasuri.
Ata të cilët, nga frika ose egoja, ngatërrojnë drejtimin me kontrollin.
Ngatërrojnë përvojën me pengimin.
Ngatërrojnë ruajtjen e traditës me ruajtjen e pozitës personale.
Por duhet thënë qartë:
të rinjtë nuk janë rreziku i komunitetit; rreziku janë ata që ua mbyllin dyert.
Nuk fundos rinia — fundos mentaliteti i ngushtë që nuk duron ndryshim, që trembet nga talenti i ri, që sheh çdo ide të freskët si shqetësim.
Nuk e dëmtojnë komunitetin të rinjtë që duan të kontribuojnë; e dëmtojnë ata që i largojnë.
Por e ardhmja nuk pret askënd.
Ajo nuk zbehet sepse dikush ka frikë prej saj.
Ajo ecën përpara — dhe ecën me të rinj, jo me penguesit e tyre.
Prandaj sot, me zë të qartë dhe me dinjitet publik, themi:
Të rinjve duhet t’u hapet dera, jo t’u mbyllet.
T’u jepet vend, jo t’u mohohet.
T’u jepet zë, jo t’u kërkohet heshtje.
Të jenë pjesë e vendimeve, jo dekor i tyre.
Festat tona kombëtare nuk janë të plota pa ta.
Asnjë aktivitet nuk ka frymë pa energjinë e tyre.
Asnjë komunitet nuk ka të ardhme pa pjesëmarrjen e tyre.
Pikërisht për këtë arsye,
ne i ftojmë të rinjtë dhe prindërit e tyre të festojmë së bashku,
të bashkojmë forcat, zemrat dhe energjitë,
për të ndërtuar një të ardhme të ndritur, të fortë dhe të bashkuar për komunitetin tonë.
Këtu nuk ka dyer të mbyllura.
Këtu ka vend për të gjithë.
Këtu fillon e ardhmja.
Mirë se vini!
Me respekt, me zemër të hapur dhe me besim tek rinia që na pret përpara.