Është një sëmundje autoimune në të cilën sistemi imunitar i trupit ndikon në mënyrë joadekuate në indin tiroide. Kjo gjendje besohet të ketë një bazë gjenetike. Hashimoto është 5 deri në 10 herë më e zakonshme tek femrat sesa tek meshkujt. Njerëzit me këtë sëmundje mund të kenë sëmundje të tjera autoimune si anemia pernicioze (mungesa e vitaminës B12) ose diabeti mellitus i tipit 1.
Çfarë është tiroiditi i Hashimotos?
Tiroiditi i Hashimotos, ose tiroiditi autoimun, ose sëmundja kronike e tiroides limfocitare, është një nga sëmundjet më të zakonshme të tiroides. Hashimoto është një formë e tiroiditit, shkaku i të cilit nuk dihet ende plotësisht; ekzistenca e predispozicionit gjenetik, por edhe faktorëve mjedisorë (substanca toksike, jodi i tepërt apo edhe infeksione).
Hashimoto shoqërohet me sëmundje të tjera autoimune: diabeti i tipit 1 të varur nga insulina, pamjaftueshmëria e veshkave, anemia Biemermer, artriti reumatoid, dermatomioziti, miastenia gravis, vitiligo, etj.
Simptomat e tiroiditit të Hashimotos:
Shenja kryesore e kësaj sëmundjeje është një gjëndër tiroide e zmadhuar, e cila ka një aspekt çamçakëz dhe zhvillohet gradualisht gjatë disa muajve.
Evolucioni funksional mund të jetë:
Hipotiroidizmi -15%
Hipertiroidizmi – 5%
Tiroiditi (Funksioni normal i tiroides) -80%.
Testet paraklinike që konfirmojnë diagnozën:
Dozimi i antitrupave Ab-TG dhe Ab-TPO
Dozimi i ekuilibrit hormonal TSH, FT4, FT3
Ekografia e gjëndrës tiroide
Elektroforeza e proteinave – hipergamaglobulinemia
Mjekimi
Kortikosteroidet përdoren shpesh për të trajtuar sëmundjet autoimune, por për tiroiditin e Hashimotos, kortikosteroidet nuk janë efektive. Format e hipertiroidizmit trajtohen me barna sintetike antitiroide (ATS). Në rastet kur rritet vëllimi i gjëndrës tiroide ose ndodh ngjeshja ose në rast të diagnozave të dyshimta (limfoma ose kancer tiroide) kryhet tiroidektomia.
